Zorgtransformatie
Lianne: “Voor wie het niet meer mogelijk is om zelfstandig thuis te wonen, is er opname mogelijk in een zorgappartement of verpleeghuis. Mensen met een Wet Langdurige Zorg-indicatie kunnen er echter ook voor kiezen om thuis te blijven wonen en daar zorg te ontvangen, mits dit veilig en verantwoord is. Dat heet Zelfstandig thuis met het Volledig Pakket Thuis (VPT), en is onderdeel van een grote zorgtransformatie die in Nederland gaande is. De pilot is gestart in Rhenen, waar ik als casemanager dementie werk. Ik juich deze transformatie toe. We hebben een tekort aan verpleeghuisplekken en het aantal mensen met dementie groeit. Ik zie dit echt als een oplossing.”
Daniëlle: “Ik ben ook positief over deze nieuwe manier van zorg verlenen. Mensen kunnen in hun vertrouwde omgeving blijven wonen, en krijgen van het Zelfstandig Thuis team de zorg die ze nodig hebben. Omdat mensen thuis blijven wonen, hebben ze meer zeggenschap over hun leven en behouden ze de eigen regie. Dat vinden mensen fijn. We geven niet alleen medische zorg, maar bieden ook een luisterend oor en huishoudelijke ondersteuning. Ook proberen we mensen te activeren door bijvoorbeeld met ze te gaan wandelen of samen af te wassen. Naarmate iemand verder in het ziekteproces zit, breiden we de zorg uit, tot palliatieve zorg aan toe. Ik vind het waardevol om mensen deze zorg en aandacht te kunnen geven in hun vertrouwde thuisomgeving.”
Veranderende rol
Lianne: “Door deze nieuwe manier van werken heb ik minder huisbezoeken. Er komt een team van zorgverleners bij cliënten over de vloer. Ik lees mee in het dossier. Als er dingen veranderen, dan overleg ik met het Zelfstandig Thuis team over waar een cliënt behoefte aan heeft en met welke interventies we iemand de juiste zorg en begeleiding kunnen geven. Escalaties zijn we door deze manier van werken eerder voor. Voordat een situatie uit de hand loopt, heeft het Zelfstandig Thuis team het al opgemerkt. We kunnen beter een vinger aan de pols houden.”
Daniëlle: “Klopt. We komen elke dag, zeven dagen in de week, soms ’s morgens, ’s middags én ’s avonds bij iemand over de vloer. Dus gedragsveranderingen merken we snel op. Voorheen kwam ik bij mensen thuis voor verpleegtechnische handelingen zoals wondverzorging of stomazorg en stond ik na een half uur weer buiten. Nu kijken we als team veel breder: Wat is iemand zijn levensverhaal? Hoe kunnen we iemands leven zo aangenaam mogelijk maken? Kortom: het is niet alleen zorg, maar het gaat juist ook heel erg om welzijn en leven. Ik werk nu ook meer samen met mensen die niet uit de medische zorg komen, maar uit het welzijnswerk of de huishoudelijke zorg. Dat maakt mijn werk ook echt heel anders.”
Uitdagingen
Daniëlle: “We werken nog niet lang met VPT, dus uitdagingen zijn er genoeg. Zo moeten
we bepalen of iemand wel of niet op de wachtlijst blijft staan voor een verzorgingstehuis. Ook moeten cliënten soms afscheid nemen van hun vaste schoonmaakster, omdat ze huishoudelijke zorg ontvangen van het Zelfstandig Thuis team. Dit vinden ze niet altijd fijn. Maar door duidelijk te communiceren, en mensen te wijzen op de mitsen en maren van Zelfstandig Thuis met VPT, kunnen we dit ondervangen.”
Lianne: “Ik merk dat mantelzorgers het soms lastig vinden om de zorg over te dragen. Als mantelzorgers ervaren dat meneer of mevrouw op tijd zijn of haar medicijnen krijgt, dat de boodschappen worden gedaan en het huis schoon blijft, dan kunnen ze de controle wat makkelijker loslaten. Dat heeft soms tijd nodig.”
Voordelen
Lianne: “Maar mantelzorgers hebben ook veel baat bij Zelfstandig Thuis. Een cliënt van mij, een man met dementie, wil niet naar de dagbesteding, maar zijn mantelzorger is overbelast. Door Zelfstandig Thuis wordt hij geactiveerd in zijn vertrouwde omgeving. De mantelzorger kan dan even iets voor zichzelf doen. Het mes snijdt aan twee kanten: je bent er niet alleen voor mensen met dementie maar ook voor hun mantelzorgers.”
Daniëlle: “Ik zie ook veel succesverhalen. Een cliënt van mij wilde niet meer naar buiten. We stimuleren hem continu om toch een klein ommetje te maken. Laatst was hij ons zo dankbaar. “Ik vind het zo fijn dat jullie er zijn,” zei hij. “Deze week heb ik al drie keer een rondje gelopen; ik voel me beter, ik slaap beter. Alles gaat beter.” De preventieve werking is ook een voordeel. Mensen hebben meer structuur, eten beter, zijn minder eenzaam en kunnen hun verhaal kwijt. We zien dat mensen een hogere levenskwaliteit hebben en langer leven. Familieleden merken ook dat cliënten opknappen en beter in hun vel zitten. Dat vind ik heel waardevol.”
